一朵青莲

有一种低低的回响也成过往 仰瞻只有沉寒的星光 照亮天边有一朵青莲 在水之田在星月之下独自思吟。yŏu yī zhòng dī dī de huí xiăng yĕ chéng guò wăng yăng zhān zhĭ yŏu chén hán de xīng guāng zhào liàng tiān biān yŏu yī duŏ qīng lián zài shuĭ zhī tián zài xīng yuè zhī xià dú zì sī yín。

可观赏的是本体可传诵的是芬美 一朵青莲有一种月色的朦胧 有一种星沉荷池的古典越过这儿那儿的潮湿和泥泞而如此馨美。kĕ guān shăng de shì bĕn tĭ kĕ [chuán,zhuàn] sòng de shì fēn mĕi yī duŏ qīng lián yŏu yī zhòng yuè sè de méng lóng yŏu yī zhòng xīng chén hé chí de gŭ diăn yuè guò zhè ér nà ér de cháo shī hé ní nìng ér rú cĭ xīn mĕi。

幽思辽阔 面纱面纱陌生而不能相望影中有形 水中有影一朵静观天宇而不事喧嚷的莲。yōu sī liáo kuò miàn shā miàn shā mò shēng ér bù néng xiāng wàng yĭng zhōng yŏu xíng shuĭ zhōng yŏu yĭng yī duŏ jìng guān tiān yŭ ér bù shì xuān [răng,rāng] de lián。

紫色向晚 向夕阳的天窗尽管荷盖上承满水珠 但你从不哭泣仍旧有蓊郁的青翠 仍旧有妍婉的红焰从澹澹的寒波擎起。zĭ sè xiàng wăn xiàng xī yáng de tiān chuāng jìn guăn hé gài shàng chéng măn shuĭ zhū dàn nĭ cóng bù kū qì réng jiù yŏu wĕng yù de qīng cuì réng jiù yŏu yán wăn de hóng yàn cóng dàn dàn de hán bō qíng qĭ。